 In de herfst vallen de blaadjes. Een waarheid als een koe, zeg je ? Hé, ik ben wel blind, hoor ! Ik vertelde al over de boswandelingen met papa, als hij me doet voelen aan de bomen om me te doen begrijpen wat een ‘boom’ is. Maar het is niet omdat ik aan bladeren voel dat ik snap dat ze aan een boom hangen en de hele tijd bewegen en er ook afvallen (ik ben niet zo dol op blaadjes). Inderdaad ! De boswandelingen in de herfst of op het platteland zijn dus de gedroomde kans om alles en nog wat uit te leggen :
Papa : "In de herfst komt de zon later op en gaat vroeger slapen. En omdat de zon ons verwarmt, wordt het ook kouder en kouder. De blaadjes van de bomen hebben dus kou en vallen af." (mij vertellen over het licht, is te ingewikkeld, want ik weet toch niet wat dat is, ...).
En dus profiteren mama en papa ervan om de link te leggen met wat ik al weet :
- dat je niet meer in het gras mag gaan zitten als het nat is (zie : "mijn gebruiksaanwijzing").
- Dat er naast uren, dagen en maanden (wat ik al niet zo goed begrijp) ook nog seizoenen zijn.
Papa verwacht veel van mij want zo maak ik ineens een grote sprong : "De blaadjes vallen omdat het winter is en omdat de zon koud is. »
En omdat ik niet weet of ik het wel goed snapte en ik het heel tof vind als papa me dingen uitlegt, vraag ik : "Papa moet over blaadjes vertellen..."
|
