Dagboek van Lou
een kleine prins als geen ander
  Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
 
 
 

Zoeken

 

Archief

« maart 2005 »
MaDiWoWoDonZaZon
123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031
 

Categorieën

 

Archieven per maand

Lou aan de djembé

 
 
 
 
 
 

Welkom op de "blogs" van Lou.


Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.

Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
 

WAARSCHUWING


Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).

Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.

Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.

Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.

Meer informatie? Zien “lees mij”
 

BEDANKT


Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
 
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
 

RSS Feed

 

Visits


 
 


woensdag 16 maart 2005

99. Ik ben bang…

Lou sur son petit pot(of hoe de dingen naar je hand zetten)

Oké, oké, ik geef toe dat ik soms overdrijf.
Maar het is echt waar dat veel dingen me bang maken.
Je moet toch niet blind zijn om bang te zijn… van de leegte, van het onbekende, van de toekomst of van gelijk wat dat je moet doen en waaraan je een slechte herinnering hebt.

Logisch dus dat ik bang ben... en ja, misschien wat meer dan andere mensen. Zoals bijvoorbeeld om kaka te doen... Soms ben ik op voorhand bang dat het me pijn zal doen (je kent dat wel, nogal hard en zo) en ...dat ik een stuk van mezelf zal kwijtgeraken. Dat is naar het schijnt normaal voor kleine kinderen, maar het gaat rapper over als je « dat stukje » kan zien dat in het toilet verdwijnt (wat ik natuurlijk niet kan).

Ik heb dus ondertussen door wat voor effect die magische zin "ik ben bang" kan hebben, mijn gesprekspartner wordt één en al begrip en dus, ach ja, profiteer ik daar al eens van. Het is misschien omdat ik overdrijf dat mijn juf, papa en mama mij soms – lief, maar toch – een beetje uitlachen of me plagen als ik voor de zoveelste keer ‘bang ben’.
Als het zo voortgaat, zal ik er iets anders moeten op vinden om niet te doen waar ik geen zin in heb, of toch uit te stellen !

(PS: op de foto, ik, in de tijd van het potje, samen met mijn olifant die alles herhaalt wat ik zeg.)
Van Luc Boland, om 22:07 :: Mijn eigen wereldje :: #130 :: Geen reactie
 
Version française | English version | Waarschuwing | Schrijf ons | Copyright 2004 - Luc Boland