Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.
Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
WAARSCHUWING
Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).
Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.
Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.
Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.
Meer informatie? Zien “lees mij”
BEDANKT
Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
Wat je op de foto’s natuurlijk niet kan zien, is de beweging. En op dat gebied ben ik echt een krak. Ik doe soms niets anders dan mijn handen bewegen in alle mogelijke richtingen. Ik wrijf ze heel snel tegen elkaar en zwaai ze heen en weer aan mijn mond, ik klap ze tegen mijn gelaat (zonder me pijn te doen !) ; handen open, in een vuist, met of zonder geluid. Papa en mama hebben geleerd dat dat geruststellende gebaren zijn. Meestal betekenden die bewegingen dat ik in het wereldje van mijn gewaarwordingen zit, en die wereld stelt mij gerust… En ook op dat gebied is er hevige strijd met mijn juf en mijn ouders. Zij willen niet dat ik de hele tijd die gebaren maak, terwijl ik doe zoals ik het voel : ik kan die kleine gebaren echt niet missen, zo voel ik dingen in mijn lichaam en in de ruimte, en ze ritmeren ook de tijd die voorbijgaat (en ritme vind ik tof).
Trouwens, lucht dat is een materie (geen leegte) ! Ik zeg het u. (Probeer maar eens uw arm van rechts naar links te bewegen, met de ogen toe). Vooruit ! Laat mij dus mijn gang gaan en in de lucht zwaaien : dat is mijn eigen home cinema. ...Allez, vooruit, ‘t is al goed, jullie wereld interesseert mij ook wel, hoor, maar…het is aan de mensen uit mijn omgeving om het voor mij interessant et maken ! Aan het werk, papa en mama !
