Dagboek van Lou
een kleine prins als geen ander
  Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
 
 
 

Zoeken

 

Archief

« februari 2005 »
MaDiWoWoDonZaZon
123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28
 

Categorieën

 

Archieven per maand

Lou in beweging

 
 
 
 
 
 

Welkom op de "blogs" van Lou.


Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.

Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
 

WAARSCHUWING


Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).

Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.

Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.

Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.

Meer informatie? Zien “lees mij”
 

BEDANKT


Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
 
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
 

RSS Feed

 

Visits


 
 


maandag 28 februari 2005

88. Een week in de Ardennen !

maison des ardennesMijn week vakantie (1)

Ik heb veel geluk want de familie van mama heeft een buitenhuis in de Ardennen (om de huis zien). Ik ga er regelmatig naar toe sinds ik al heel klein ben. Ik ken de omgeving dus goed en ik heb er mijn houvasten. Van de kamer die ik altijd krijg (met het typische geluid van de radiator, als het water loopt), tot de andere kamers van het huis.
Maar wat ik daar boven alles verkies… dat zijn de steentjes voor het huis ! Het is reuze plezant om op dat grind te lopen, en het is ook veilig want ik weet precies tot waar ik mag gaan. Zodra mijn voet gras voelt, weet ik dat ik niet verder mag lopen.
Als het aan mij lag, zou ik de hele tijd niks anders doen dan tien stappen naar links, tien naar rechts… Helaas, regent het soms en dan zijn er ook nog mijn ouders die na een tijdje altijd weer willen dat ik iets anders ga doen.
Van Luc Boland, om 18:59 :: Dag na dag :: #119 :: Geen reactie
 
Version française | English version | Waarschuwing | Schrijf ons | Copyright 2004 - Luc Boland