Dagboek van Lou
een kleine prins als geen ander
  Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
 
 
 

Zoeken

 

Archief

« januari 2005 »
MaDiWoWoDonZaZon
12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31
 

Categorieën

 

Archieven per maand

Lou en de ruimte

 
 
 
 
 
 

Welkom op de "blogs" van Lou.


Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.

Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
 

WAARSCHUWING


Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).

Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.

Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.

Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.

Meer informatie? Zien “lees mij”
 

BEDANKT


Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
 
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
 

RSS Feed

 

Visits


 
 


donderdag 13 januari 2005

60. Kroniek van de tijd die voorbijgaat (2)

Lou crevé(omdat het dagelijks leven met Lou ook dat is )

Maandag. 18.30 uur. Papa werkt in zijn bureau. Het gaat wel, ze slaagden erin om me de pil te doen slikken, de slimmerds. Want het was een heel gedoe.
Ga je even mee terug in de tijd, alsjeblieft ?
Een drukke dag op school, en dus ben ik thuis altijd erg « dwars « (vermoeidheid, de stress van het leren, ja, ja!-).
Ik eet samen met mama terwijl papa de hond uitlaat in het bos. Als hij terugkomt, zit ik te schommelen op de zetel terwijl ik de hele tijd hetzelfde woord herhaal…Ik ben ondertussen vergeten wat dat was (en papa ook trouwens !). Hij komt dan naar me toe om met mij te spelen. Ik ben speed en duw hem weg... kwestie van mijn kracht te meten. "Papa moet op de grond vallen!" (dat vonden we een keer heel grappig). Maar de schurk wil deze keer niet! "Nee, mijn Loulou, sorry, maar ik heb vandaag geen zin." Ik zet me schrap : "’k heb geen zin, ‘k heb geen zin, ‘k heb geen zin !", en begin weer te schommelen op het ritme van die zin. En dan wil ik water. Mama die kookt, roept me bij zich om in de keuken te drinken. Ik heb het al begrepen, ze zijn niet van plan om het mij gemakkelijk te maken vandaag. Ik moet er op eigen kracht naartoe, ik kan niet anders. Geen "levering aan huis" op dit uur.
Ze overdrijven toch wel, vind ik. Ze verplichten me meer en meer om zelf de dingen te pakken die ik wil, of helemaal zelf te lopen naar waar ik naartoe wil. Goed, ik ben wel vijf, maar ik ben wel anders, hé ! En trouwens, ik geef mijn voorrechten niet zomaar op !

Verder lezen

Van Luc Boland, om 15:07 :: Dag na dag :: #88 :: Geen reactie
 
Version française | English version | Waarschuwing | Schrijf ons | Copyright 2004 - Luc Boland