Dagboek van Lou
een kleine prins als geen ander
  Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
 
 
 

Zoeken

 

Archief

« januari 2005 »
MaDiWoWoDonZaZon
12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31
 

Categorieën

 

Archieven per maand

Lou en kiele-kiele

 
 
 
 
 
 

Welkom op de "blogs" van Lou.


Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.

Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
 

WAARSCHUWING


Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).

Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.

Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.

Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.

Meer informatie? Zien “lees mij”
 

BEDANKT


Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
 
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
 

RSS Feed

 

Visits


 
 


vrijdag 7 januari 2005

54. In het bos ("wagentje, daar blijven!") (2)

Lou et la poussette(vervolg)
Omdat ik nogal lui en wantrouwig ben (hadden jullie al door, vermoed ik), heeft papa een trucje gevonden om me toch te doen lopen in het bos. Hij doet me het wagentje vasthouden en zegt : "Wagentje, daar blijven ! » . Ik zet dan twee of drie stappen en geef er dan een flinke duw aan (ik weet zeker dat papa een extra duwtje geeft zodat het nog verder rolt). Dan laat papa me staan, helemaal alleen op het midden van de weg. "Aaaah, het wagentje loopt weg, ! Wagentje, sta stil !" ...En lol dat ik heb. Als papa het wagentje weer te pakken heeft, schudt hij ermee zodat ik het kan horen... en ik loop naar hem toe. En opnieuw, en opnieuw…
(wordt vervolgd)
Van Luc Boland, om 12:43 :: Mijn eigen wereldje :: #81 :: Geen reactie
 
Version française | English version | Waarschuwing | Schrijf ons | Copyright 2004 - Luc Boland