Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.
Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
WAARSCHUWING
Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).
Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.
Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.
Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.
Meer informatie? Zien “lees mij”
BEDANKT
Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
Ik vertel straks wel meer over mijn muzikale avonturen. Maar eerst wil ik jullie zeggen van welke muziek ik zoal hou, en dat kan nogal verschillen ! Ik ben dol op Dick Annegarn (die ik op mijn tweede al a cappella zong), op Gainsbourg (periode 1960 / 66), Arno, Sharko, Muse, Bashung, Birkin, Benjamin Bioley, M (Mathieu Chedid), Karen Ann, Coldplay, Dutronc, Archive, Murat (hoewel hij gaat vervelen), Cabrel, Coralie Clément enz... En ik ben ook gek op alle hits van het moment (een drama voor mijn ouders) : momenteel krijgen ze zo’n 100 keer per dag "Chiwawa" te horen ... En ik luister ook graag naar voorleesverhalen op cassette : aan de top staat "Les aristochats" (gelezen door de grote komiek Louis De Funes) en Colargol (die mijn papa op CD graveerde). Ik wil altijd of toch bijna altijd muziek : als ik eet en als ik speel thuis (ik kan tegelijkertijd naar twee of drie muziekbronnen luisteren). In de auto moet de radio opstaan, en als ik een nieuw deuntje hoor begin ik soms (na de eerste strofe en het eerste refrein) de tweede stem.
