Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.
Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
WAARSCHUWING
Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).
Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.
Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.
Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.
Meer informatie? Zien “lees mij”
BEDANKT
Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
123. Hoe ik de dingen zie 2 : Demonstratie bij de dokter.
(vervolg) Dat allemaal om te vertellen dat ik gisteren, samen met papa, naar de neuropediater geweest ben (Voor een keer was het niet mama die van dienst was). Dat is een meneer die ik twee keer per jaar zie om te bekijken hoe ik het doe, psychomotorisch en neurologisch.
Toen papa me kwam afhalen op school en hij me vertelde waar we naar toe gingen, wou ik direct garanties : "geen prikken !" (ik heb het dan niet over mijn dagelijkse ‘prikje’ met hormonen, daar heb ik geen moeite mee, maar over die serieuze prikken in het ziekenhuis). Papa stelt me gerust : we gaan wel naar het ziekenhuis, maar je krijgt geen prik. Ik blijf dus cool.
Na een rit van een uur (we moeten de hele stad door) komen we aan in de kliniek.
In de grote hal is er veel lawaai, kinderen roepen, huilen soms. Dat vind ik niet leuk ! Je moet mij geruststellen, uitleggen, anders… Dan wandelen we door een doolhof van gangen. En dan is het wachten, niet lang dit keer, tot we bij de dokter mogen.
Ik ben in grote vorm en laat hem direct zien hoe goed ik kan springen : ik spring, zonder steun en versla Newton met enkele centimeters. De dokter is tevreden. Ik voer in de gang ook de show op van "buggy, blijf daar !" om hem te tonen hoe goed ik nu kan lopen. Hij is zeer tevreden over mij. En dan stort ik mijn bekende woordenvloed over hem uit (Marie-Anne, het hondje Courage, de lelijke woorden, "piapaille dorie!" enz...), met de kleine gebaren erbij, kloppende beentjes en andere bewegingen die mij moeten geruststellen".
Papa kent dat, maar voor u leg ik het nog eens uit wat dat zijn die geruststellende gebaren: ik zie niet en dus kan ik alleen maar voelen of bewegen, om zeker te weten dat mijn lichaam of een deel ervan er nog is. Zelfs de vinger in de mond, heb ik nodig om te voelen dat dat deel van mijn lichaam er nog wel is. Het probleem is dat ik geen zesendertigduizend dingen tegelijk kan doen. Ik kan niet èn "mijn stukjes bijeenrapen" en tegelijk communiceren. Dat is één van de kernen van het probleem met mij.
Maar de dokter heeft het volste vertrouwen. Hij praat lang met papa, terwijl ik luister. Het gaat mijn ene oor in en gaat het andere direct weer uit. Daarom herhaal ik het voor jullie zoals ik het hoor, want voor mij slaat het nergens op. Ik hoop dat jullie er wat meer van snappen en dat ik niet te veel verdraai. (...wordt vervolgd)
Van Luc Boland :: vendredi 22 avril 2005 à 10:01 :: Dag na dag
:: #155
:: rss
Uw commentaaren
hormonen? waarom?
Le vendredi 22 avril 2005 à 18:00,
commentaire par
dM3
:: site :: #
Lou heeft een onderontwikkelde hypofyse. ( Dat is een klier achter in de hersens die het hele hormonale regelt). Dus... we moeten het reguleren.
Le samedi 23 avril 2005 à 10:36,
commentaire par
Luc
:: #
