Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.
Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
WAARSCHUWING
Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).
Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.
Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.
Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.
Meer informatie? Zien “lees mij”
BEDANKT
Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
Awel, ik ben weer in topconditie. Ik ben de laatste tijd dan ook stikverwend. Van papa en mama kregen we een gitaar, een echte, voor ons drieën ! Maar daar vertel ik later wel over. Ik heb ook cd’s gekregen met nieuwe verhaaltjes door Marlène Jobert. Als ik eet, moeten ze natuurlijk opstaan, afwisselend met mijn hit van het moment : van Henry Dès " live". Ik moet nog altijd erg lachen met die mens. En ik hoor op de cd ook andere kinderen zoals ik lachen, roepen en zingen. Mama heeft mij uitgelegd dat het Eindelijk, eindelijk had ik het gesnopen. Decembermaand is gelijk aan cadeautjesmaand. Na sinterklaas komt de kerstman aangelopen.
Awel, zoiets brengt mij direct in topconditie. Ik ben dan ook stikverwend. Van papa en mama kregen we een gitaar, een echte, voor ons drieën ! Maar daar vertel ik later wel over. Ik heb toen ook cd’s gekregen met nieuwe verhaaltjes door Marlène Jobert. Als ik eet, moeten ze natuurlijk opstaan, afwisselend met mijn hit van het moment : van Henry Dès " live". Ik moet nog altijd erg lachen met die mens. En ik hoor op de cd ook andere kinderen zoals ik lachen, roepen en zingen. Mama heeft mij uitgelegd dat het een concert was. Het zou tijd worden dat ze mij eens meenemen naar zo’n concert. Ik zweer het, ik ben er helemaal klaar voor !
En als ik me goed voel, gaat de woordenmolen weer draaien ! Mijn grootste plezier voor het moment, met mijn hele vijf en nog geen half jaar, is moeilijke zinnetjes maken met veel "daarentegen", "zie je", "maar misschien wel", "En daar », "omdat" enz. Ik gooi er dus van alles tussen zoals de grote mensen, en ik trek me niks aan van wat het allemaal wil zeggen.
Op een dag, op het toilet, probeerde papa mij na te doen : hij zei gelijk wat, brabbelde tussendoor en alleen die tussenwoorden waren verstaanbaar. Ik heb me een ongeluk gelachen. Waw... Hij mocht van mij natuurlijk niet ophouden en dat kan ik zo lang laten duren, hoor.
Maar het vooruitzicht om naar de Ardennen te gaan, heeft me helemaal in de lucht doen springen ! Ik ben nu eenmaal dol op het huis in de Ardennen met de radiator in mijn kamer die lawaai maakt, de steentjes aan het huis, de zetels die opspringen en de open haard.
