Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.
Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
WAARSCHUWING
Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).
Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.
Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.
Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.
Meer informatie? Zien “lees mij”
BEDANKT
Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
Lettre A Lou (Luc Boland / België / 2005 / 52 min / D: Frans, OT: Engels) : Lou is een opgewekt, ondeugend, zesjarig kereltje. Een echte kleine prins voor zijn ouders en zijn oudere zussen. Maar toch is Lou anders dan de anderen: hij is al sinds zijn geboorte blind. Zijn vader Luc Boland, die filmmaker is van beroep, registreerde met zijn camera de eerste zes levensjaren van zijn zoontje. Als dagboek, ook al weet hij dat Lou de beelden waarschijnlijk nooit zal zien. Hij toont hoe het ganse gezin, iedere dag opnieuw, een strijd voert om Lou de wereld rond hem te leren kennen. Want hoe leg je iets uit aan iemand die niets kan zien? Toch is deze film optimistisch van toon. Hij toont dat Lou een jongetje is dat de wereld met zijn hart bekijkt in de plaats van met zijn ogen._Naast deze film bestaat er ook een website opgedragen aan Lou. Op deze site schrijft de maker, naast brieven aan zijn zoon, ook een blog over zijn en Lou’s gedachten en gevoelens.
Lettre à Lou won le Clef d’Argent en le Prix de Bureau op het 30e Festival Mentale de Lorquin (Frankrijk) en werd tevens geselecteerd voor het internationaal documentaire filmfestival in Flahertiana (Rusland) en Le Festival International des Programmes Audiovisuels in Biarritz (Frankrijk)._Luc Boland schrijft, regisseert en produceert hoofdzakelijk televisieseries maar bracht in 1998 zijn eerste televisiefilm uit, Une Sirene dans la Nuit, die hoog aangeschreven werd door de Franstalige pers
Goedemorgen Luc.
Ik heb een extra berichtje op mijn blog gezet.
Fijne dag nog.
Lieve groetjes :-)
Le vendredi 17 novembre 2006 à 09:41,
commentaire par
Lady Rosita
:: site :: #
Jan, hartelijk bedankt, Ladyrosita. Ik heb het gelezen.
Le dimanche 19 novembre 2006 à 17:36,
commentaire par
Luc
:: #
Dag Luc.
Bedankt voor de info.
Wij wensen U en uw gezin het allerbeste voor 2007 !
François en Rosita
Le vendredi 29 décembre 2006 à 15:00,
commentaire par
Lady Rosita
:: site :: #
Dag lieve loulou en natuurlijk ook papa en mama... (en je twee zussen..)
Volbewondering heb ik gekeken naar het geduld wat jullie met elkaar hebben. En ook de kracht waarmee jullie elkaar helpen...
Ik heb ook een speciaal kindje, ze is dan niet blind.. en ook geestelijk niet heel ver achter.. maar toch is ze heel speciaal. Moeilijk uit te leggen in een paar woorden.
Dus vond het heel bijzonder om jullie documentaire te zien. Vooral omdat ik in mijn hart heel veel dingen ook zo voel, en vanuit mijn beleving de dingen ook zo ervaar.
Ook al is het eng, we moeten proberen... ook al is het moeilijk, er is vaak een makkelijke weg er naar toe...
Ik zie dat de website niet veel meer ge-update word... Maar toch wilde ik jullie op deze manier een warm hart toedragen...
Heel veel liefs, rainbowbear
Le mardi 2 janvier 2007 à 00:25,
commentaire par
Rainbowbear
:: email :: #
Gisteravond heb ik op de Nederlandse televisie het verhaal over de eerste zes jaar van Lou gepresenteerd gekregen.
Wat moet jij een spannend leven hebben en wat ben je dapper! Soms fiets ik weleens met mijn ogen dicht maar dat durf ik nooit langer dan een handvol seconden vol te houden. Omdat ik mijzelf en mijn idee van de omgeving niet zo vertrouw als jij dat durft te doen!
Mijn kamergenoot en ik waren erg onder de indruk, niet alleen over hoe vrolijk jij: Lou soms door het leven dartelt, maar evenzeer over hoe lief en zorgzaam je ouders zijn.
Le mardi 2 janvier 2007 à 12:13,
commentaire par
Rutger
:: #
Gek, zo getroffen door de documentaire, geraakt door de liefde ,het geduld en de aandacht van beide ouders en de beide zussen en door Lou.........dat ik ineens geen woorden heb.Dat Lou muziek maakte op het keyboard en er zelf bij zong, wonderschoon klonk het mij in de oren; hij zong over de liefde.........ja Lou jij hebt het begrepen...daar gaat het over, muziek maken om eigenlijk te zeggen: "Ik hou van jou, moeder ,vader, zus, of wie ook....._".Ik heb van jou geleerd Lou...........jij opent mij als muzikant de ogen, jij opent ons als kijkers het hart.......ik ben je dankbaar hiervoor.
Le jeudi 4 janvier 2007 à 02:41,
commentaire par
Pieter Pilon
:: email :: #
