Al maanden en maanden broedde ik op dit plan en schreef ik artikels die ik telkens weer herwerkte. Het dagboek van Lou vertelt over zijn leven en over zijn kijk op de dingen, ook al ben ik het (zijn papa) die tracht weer te geven wat hij voelt en denkt. Maar op deze pagina (Brieven aan Lou), geef ik weer hoe ikzelf hem zie, wat er zoal door mijn hoofd gaat en met welke vragen ik zit.
Natuurlijk hangt het allemaal nauw samen.
Veel leesplezier,
Luc Boland
De aankondiging van de geboorte van Lou
Dat je bij ons terechtkwam, is geen toeval...
Maar dat leg ik je later wel uit.
Het was nogal wat puzzelen.
Tussen al de stukjes die in het dossier moeten, zit jouw geboortekaartje (hierboven)
Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.
Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
BEDANKT
Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
Visits
woensdag 29 juni 2005
6. Die woorden
Mijn kleine prins, mijn kereltje,
Ik besef heel goed dat je niets snapt van al die brieven die ik vandaag naar je schrijf. De woorden zijn te ingewikkeld, ze zitten zo vol dromen, vol beelden, gedachten waar jij nog helemaal geen weet van hebt. Zelfs onze twee prinsessen zullen waarschijnlijk pas over enkele jaren precies begrijpen wat deze woorden betekenen. Want ik schrijf deze woorden ook voor hen. En voor al wie ze graag wil lezen.
Maar de gedachte dat ook jij ooit zal kunnen lezen wat ik schrijf, maakt me helemaal warm. Want dat zou dan betekenen dat je nieuwsgierigheid het haalde op al je angsten en je terechte moeilijkheden. Ik voel het, je slaagt er alsmaar beter in. En het spijt me als we soms wat al te veel achter je aan zitten.
Het is zo moeilijk om komaf te maken met de normen en hun hele stoet van schema’s, regels, plichtplegingen. Imitatiegedrag stamt uit het begin der tijden. Maar hoewel we het zelf niet willen, is het toch een gedurige stijd met zichzelf om van die normen afstand te doen. Een levenslange strijd. Normaal.
Nee, de reden waarom wij je naar ons toe trekken, is nieuwsgierigheid. Want nieuwsgierigheid laaft zich aan respect, aan verdraagzaamheid en begrip. En dat leidt dan weer tot liefde en vrede. Dat is de beste vitamine tegen angst, die de kiem legt voor haat, geweld en dus ongeluk. Het is het onovertroffen antigif.
En zo zijn wij ook nieuwsgierig geworden naar jou en naar je wereld, we willen er alles over weten en we proberen dan op onze beurt jou nieuwsgierig te maken naar ons en naar ons leven. Zodat onze werelden in elkaar opgaan. En zodat jij gewoon gelukkig bent.
Het maakt in feite niets uit of je deze woorden ooit zal begrijpen, ik hoop dat je anders-zijn altijd zo oprecht blijft : jij hebt me leren nadenken, me leren breken met vooroordelen, me de voorgekauwde ideeën overboord doen gooien.
Par Luc Boland :: mercredi 29 juin 2005 à 10:33 :: Général
:: #21
:: rss