Al maanden en maanden broedde ik op dit plan en schreef ik artikels die ik telkens weer herwerkte. Het dagboek van Lou vertelt over zijn leven en over zijn kijk op de dingen, ook al ben ik het (zijn papa) die tracht weer te geven wat hij voelt en denkt. Maar op deze pagina (Brieven aan Lou), geef ik weer hoe ikzelf hem zie, wat er zoal door mijn hoofd gaat en met welke vragen ik zit.
Natuurlijk hangt het allemaal nauw samen.
Veel leesplezier,
Luc Boland
De aankondiging van de geboorte van Lou
Dat je bij ons terechtkwam, is geen toeval...
Maar dat leg ik je later wel uit.
Het was nogal wat puzzelen.
Tussen al de stukjes die in het dossier moeten, zit jouw geboortekaartje (hierboven)
Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.
Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
BEDANKT
Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
Visits
dinsdag 14 juni 2005
4. Zien !
Wat is dat eigenlijk een schaap ?
Het heeft geen zin om het voor jou te tekenen. Je kan het toch niet zien, je bent blind.
Een schaap dat is : een dier, een wolk, een zachtzinnig mens, of een ‘doodbraaf’ kind.
Maar op de eerste plaats is het een beeld dat we allemaal voor ogen hebben van een tastbaar iets dat ons werd getoond en benoemd. Het staat daarna iedereen vrij om het zich voor te stellen in de buik van een boa, in een doos, of om het compleet links te laten liggen. De realiteit kreeg vorm door de wetenschap, door de kennis, het weten.
Maar dan vergeten we wel dat de realiteit vooral een kwestie is van waarnemen, van de eigen invulling, waarvoor we onze zintuigen gebruiken.
Alle dieren die hier op aarde de plak zwaaien hebben één punt gemeen, namelijk dat ze bijzonder goed zien : dat geldt voor de roofdieren, de katachtigen, de … mens. En al die roofdieren staan aan de top op de piramide van hun evolutie. De dieren die het in de zeeën voor het zeggen hebben zijn degene die zien dankzij hun sonar.
De reden is niet ver te zoeken, de beeldvorming in de echte zin van het woord (in onze hersenschors dus) is zonder enige twijfel het zintuig dat overheerst : Het is te laat voor wie een potentiële vijand moet voelen om te weten of hij al of niet op aanvallen staat. Het is te laat om te moeten proeven van onbekend voedsel om te weten of het eetbaar is. Het is gevaarlijk om te moeten wachten tot je het gevaar kan ruiken om nog te kunnen reageren. Het is riskant om te moeten horen dat het gevaar nadert om nog te kunnen vluchten.
Wie ziet, merkt de vijand op, zelfs alvorens zelf gezien te zijn. We hebben dan de tijd om af te wegen, om te begrijpen, om te reageren. Het gezicht is het meest ontwikkelde zintuig, het meest "intelligente" ook. Het verdringt bijna alle andere.
Het gezicht is een instrument van luiheid geworden.
...Van het succes van de beelden, van de televisie. Voor wie nog nooit een schaap tegenkwam, volstaat een doodgewoon beeld om het toch te herkennen. "Maar, ik weet wat een schaapis ik heb al ooit een schaap gezien." Wordt dan gezegd. Weten, zijn, zien : drie werkwoorden die bij elkaar horen.
Nochtans zijn het alle zintuigen samen die ons een juist beeld geven van wat een schaap in feite is. Iemand zal vooral de heel aparte geur opvallen, een ander zal vooral het geblaat onthouden, en voor sommigen blijft de zachte vacht bij. Iedereen heeft dus een algemeen beeld van het schaap. (en dan laat ik hier nog de smaak van het gebraad weg !)
Daar komt dan de eigen ervaring bij de relatie met het schaap. Zoals wanneer het schaap in jouw oor komt blaten.
Mijn schaap is dus anders dan het jouwe, en ook anders dan het schaap van mijn buurman. Het volstaat om de beelden te vergelijken die ieder voor zich opbouwde in het eigen hoofd bij het lezen van deze regels. Elke voorstelling zal uniek zijn, maar ze zullen het allemaal over hetzelfde hebben, gebaseerd op het visuele dat in taal werd omgezet : een schaap is een zoogdier op vier poten (...).
Voor een volwassene, voor een ouder kind klinkt dit allemaal volkomen begrijpelijk Maar tot nu toe begrijp jij er geen snars van. Behalve als je waarneming bij jou aangeboren is, zoals het instinct en dat dit je angsten rechtvaardigt.