Dagboek van Lou
een kleine prins als geen ander
  Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
 
 
 

Zoeken

 

Archief

« juli 2005 »
MaDiWoWoDonZaZon
123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 

Categorieën

 

Archieven per maand

Lou als acrobaat

 
 
 
 
 
 

Welkom op de "blogs" van Lou.


Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.

Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
 

WAARSCHUWING


Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).

Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.

Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.

Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.

Meer informatie? Zien “lees mij”
 

BEDANKT


Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
 
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
 

RSS Feed

 

Visits


 
 


dinsdag 12 juli 2005

153. Het leven

Het leven is mooi, weette !

Ook al krijg ik deze winter de ene griep na de andere.
En ook al wordt mijn oog weer dikker en dikker.
En jammer dat papa geen gekke toeren meer kan uithalen met mij (zoals op de foto) door zijn schouders, dan is het maar zo.

Natuurlijk heb ik het moeilijk als ik iets niet kan doen of als ik pijn heb, maar morgen is een andere dag. En in mijn klein blond hoofdje doet de tijd alles verdwijnen.

Dat allemaal om te zeggen dat mijn gezondheid de laatste tijd niet zo geweldig is. Maar buiten dat ben ik supervrolijk.
Omdat ik heel goed door heb wat liefdesverklaringen kunnen doen, wat voor goed gevoel ze je kunnen geven, dus doe ik er de hele tijd in mijn omgeving. En als je dat doet op de juiste toon, enthousiast en met de juiste klemtoon, kan niks nog kapot :
"Ik hoooooooooooooou van je, papa !"
"Mama, ik ben dol op je, weette !"


foto:
Lou jeté en l'air
Van Luc Boland, om 14:12 :: Dag na dag :: #193 :: 2 reacties
 
Version française | English version | Waarschuwing | Schrijf ons | Copyright 2004 - Luc Boland