Dagboek van Lou
een kleine prins als geen ander
  Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
 
 
 

Zoeken

 

Archief

« juni 2005 »
MaDiWoWoDonZaZon
12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930
 

Categorieën

 

Archieven per maand

Lou en de wind

 
 
 
 
 
 

Welkom op de "blogs" van Lou.


Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.

Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
 

WAARSCHUWING


Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).

Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.

Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.

Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.

Meer informatie? Zien “lees mij”
 

BEDANKT


Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
 
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
 

RSS Feed

 

Visits


 
 


zondag 12 juni 2005

144. Ik en de snoepjes

bonbonsIn die zelfde serie, stel je voor, ik lust geen snoepjes !
Maar dat heeft eerder te maken met mijn blindheid, naar het schijnt !

Ik eet al niet graag dingen die te hard zijn en niet in kleine stukjes gesneden zijn.

Ik heb daar trouwens mama en papa over bezig gehoord.
Naar het schijnt zou het gedaan zijn met de voorgesneden stukjes brood in mijn bord. Ze willen profiteren van de vakantie om mij een boterham te leren eten als een grote.
Waar halen ze dat stomme idee nu weer ?
Ik ga de laatste tijd wel goed vooruit, maar ze moeten nu niet gaan overdrijven !

Om af te sluiten, nog een kleine anekdote over de snoepjes :
Het gebeurt dikwijls, op de markt op zondag of in de winkels dat de vriendelijke mensen van de winkel mij een snoepje willen geven. Ze zijn dan ook verrast dat een kind zoals ik niet reageert op zo’n cadeau…maar het is natuurlijk simpel : ik zie het lekkers niet en ik snap niet wat een ‘snoepje’ is".
Ze zijn dan natuurlijk heel verveeld als ze horen dat ik blind ben, alsof ze een stommiteit hebben gedaan. Maar dat is natuurlijk helemaal niet zo ! Het staat niet op mijn voorhoofd geschreven dat ik blind ben, het is het gebaar dat telt.
Papa houdt zich dan soms van de domme en neemt het snoepje aan voor mij (de valserik !) en geeft het dan thuis aan Eva.
Maar ik moet zeggen dat ze het natuurlijk dubbel en dik verdient !
Van Luc Boland, om 11:11 :: Mijn eigen wereldje :: #178 :: Geen reactie
 
Version française | English version | Waarschuwing | Schrijf ons | Copyright 2004 - Luc Boland