Dagboek van Lou
een kleine prins als geen ander
  Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
 
 
 

Zoeken

 

Archief

« februari 2005 »
MaDiWoWoDonZaZon
123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28
 

Categorieën

 

Archieven per maand

Lou en kiele-kiele

 
 
 
 
 
 

Welkom op de "blogs" van Lou.


Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.

Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
 

WAARSCHUWING


Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).

Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.

Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.

Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.

Meer informatie? Zien “lees mij”
 

BEDANKT


Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
 
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
 

RSS Feed

 

Visits


 
 

woensdag 16 februari 2005

79. Van toestellen en machines

Lou et les machinesWat is er toch veel lawaai in de wereld ! Goed, oké, ik kan er ook wat van (zie de vele geluidsbronnen die ik tegelijk wil horen). Maar toch….
Ik vertelde jullie al over het geluid van de grasmachine waar ik dol op ben, maar daarnaast, zijn er nog veel andere machines die lawaai maken en die ik moet leren temmen.

De moeilijkste is de stofzuiger. (Grappig, dat is ook het geval voor Virgule, onze kat). Om me dus vertrouwd te maken met de stofzuiger, gebruikt mama een ministofzuiger die ze me doet aanraken en in gang zetten. En dat gaat zo voor alle huishoudtoestellen : mixer (de foto), microgolf, haardroger, vaatwasmachine, wasmachine, enz... .
In het begin moet je altijd verwittigen, anders schrik ik me een ongeluk. Maar dat gaat nu wel, de rest van het gezin houdt er al rekening mee.
Daarna nodigen mijn ouders me meestal uit om het toestel aan te raken. Echt graag doe ik dat niet, maar ik laat me uiteindelijk toch altijd overhalen.
En natuurlijk ben ik op dat gebied zoals alle kinderen te wereld en wil ik niet meer ophouden !
Zo zie je maar, hé !
De moraal van het verhaal is dat er nu een lijstje bijgekomen is, naast de "Papoea’s", "de dagen van de week" en de "landen", namelijk "de machines".
"Dus papa… zeg me eens, de machines… !" En papa somt dan het hele lijstje op, van binnen en van buiten, en dan moet ik aan de slag.

Strikvraagje : wat is het verschil tussen een machine en een toestel ? Een auto is een machine en een mixer is een toestel… Een machine kan verschillende toestellen bevatten, maar omgekeerd kan niet. Ze zijn allebei het resultaat van een mechanisme of van mechanismen. De ene kan helemaal alleen werken, terwijl de andere… hoewel (genoeg nu, al die kleine verschillen zijn veel te moeilijk voor mij).
Van Luc Boland :: mercredi 16 février 2005 à 14:53 :: Mijn eigen wereldje :: #109 :: rss


Uw commentaaren

Geen commentaaren.

Een commentaar toevoegen

Naam of bijnaam :
E-mail (facultatief) :
Website (facultatief) :
Commentaar  :
De HTML-code verschijnt als tekst in het commentaar, de netadressen worden automatisch geconverteerd.
 
Version française | English version | Waarschuwing | Schrijf ons | Copyright 2004 - Luc Boland