Dagboek van Lou
een kleine prins als geen ander
  Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
 
 
 

Zoeken

 

Archief

 

Categorieën

 

Archieven per maand

Lou als acrobaat

 
 
 
 
 
 

Welkom op de "blogs" van Lou.


Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.

Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
 

WAARSCHUWING


Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).

Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.

Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.

Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.

Meer informatie? Zien “lees mij”
 

BEDANKT


Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
 
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
 

RSS Feed

 

Visits


 
 


donderdag 23 december 2004

40. Over : "Spelen met mijn handjes"

main louIk raak niet zo graag voorwerpen aan en ik ben niet zo ondernemend, dus vond mijn juf, twee jaar geleden, een zinnetje om me aan te sporen : "Loulou, je moet spelen met je handjes".
Sindsdien is het een grote klassieker geworden in mijn taaltje, temeer daar ik (tot mijn groot plezier) nog altijd dezelfde juf heb. Dat geeft zoiets van (om me gerust te stellen en op een motiverende toon) : "Zie je wel dat (ik) niet bang moet zijn om met je handjes te spelen !" (ter herinnering : Lou verwart vaak "je" met "ik").
En elke morgen herinnert papa of mama er me op weg naar school aan, kwestie van er maar op te blijven hameren : "Goed met je handjes spelen met Marie-Anne, hé!"
Awel ja, het is belangrijk als ik op een dag braille wil leren en een minimum aan dingen wil leren kennen !
Van Luc Boland, om 15:01 :: Mijn eigen wereldje :: #66 :: Geen reactie
 
Version française | English version | Waarschuwing | Schrijf ons | Copyright 2004 - Luc Boland