Dagboek van Lou
een kleine prins als geen ander
  Hallo,
Mijn naam is Lou. Ik ben een jongetje dat de wereld met zijn hart bekijkt…
Niet altijd gemakkelijk voor mijn ouders. Ik ben dus blind en anders (geestelijk dan).
 
 
 

Zoeken

 

Archief

 

Categorieën

 

Archieven per maand

Lou in beweging

 
 
 
 
 
 

Welkom op de "blogs" van Lou.


Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.

Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
 

WAARSCHUWING


Met al mijn excuses voor wie het niet doorheeft, maar alle teksten worden bedacht en geschreven door mij (zijn papa).

Lou is daar momenteel niet toe in staat, zoals hij vandaag ook niet snapt wat een 'computer', 'internet' is, of zich lange tijd op een gesprek kan concentreren. Alleen de toekomst zal ons vertellen of wij erin zullen slagen om hem volledig te doen opnemen in de wereld waarin hij leeft.

Deze verhalen gaan dus wel over dingen en feiten die echt gebeurd zijn, maar ik leg ze uit op basis van zijn gedrag. Maar ik denk niet dat ik me vergis in die uitleg, want ik ken hem na vijf jaar nu wel al door en door.

Nog even dit : Lou en zijn gezin zijn Franstalig, de teksten zijn dus vertaald, maar de zinnetjes die hij zelf zegt worden vaak in zijn moedertaal opgenomen, want zo zegt hij ze ook letterlijk.

Meer informatie? Zien “lees mij”
 

BEDANKT


Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
 
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
 

RSS Feed

 

Visits


 
 


dinsdag 14 december 2004

31. Ik ben een geboren imitator.

tondeuseIk doe niks liever dan klanken uitvinden, bedenken of nabootsen.
Het wordt trouwens tijd dat papa eens een balletje opgooit bij zijn vrienden geluidstechnici (een grapje, want daarvoor zou ik de beelden moeten kunnen zien, natuurlijk). Want, stel je voor dat ik perfect het geluid van een grasmachine en van de haagschaar kan nadoen (onder andere). Je merkt het verschil tussen beide geluiden echt heel goed, hoor.
Zodra ik een grasmachine hoor in de wijk (zelfs op tweehonderd meter), wil ik de tuin in om er naar te luisteren. Vandaar dat ik gewoon niet kan hebben dat het gras nat is (zie artikel "mijn gebruiksaanwijzing").

De mooiste anekdote op dat gebied dateert van…zondag. Een week geleden hadden onze buren hun kelder opgeruimd : grote schoonmaak, likje verf, hier en daar wat boren… Zondag ziet de buurman mij dus van de markt terugkomen met papa en komt me goeiedag zeggen :
« dag, meneer Lou"
(ik herken hem direct aan zijn Hollands accent).... en ik antwoord niet.
PAPA : "Lou, zeg dag tegen Geert ?"
Mijn antwoord : "Vrrrouiiiiiiiiiiiiii" (onomatopee).
GEERT (vriendelijk): "Jij maakt mooie geluiden, zeg.".
PAPA -TILT in zijn hoofd : "Lou, welk geluid maak je ".
(Lou):"ik doe de werken na".
En inderdaad, ik deed perfect het geluid na van de boormachine die ergens verder een steen te lijf ging (Ik weet zeker, beste lezer, dat je direct weet welk geluid ik bedoel).
Papa had het goed geraden en Geert zijn mond viel open (heb ik horen zeggen).
Van Luc Boland, om 21:11 :: Mijn eigen wereldje :: #57 :: Geen reactie
 
Version française | English version | Waarschuwing | Schrijf ons | Copyright 2004 - Luc Boland