Brieven aan Lou
  Hoe een papa zijn kleine prins als geen ander ziet.
 
 
 

Zoeken

 

Archief

« juli 2005 »
MaDiWoWoDonZaZon
123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 

Categorieën

 

Archieven per maand

Lou

 
 
 
 
 
 
 
 

Over de brieven aan Lou


Al maanden en maanden broedde ik op dit plan en schreef ik artikels die ik telkens weer herwerkte. Het dagboek van Lou vertelt over zijn leven en over zijn kijk op de dingen, ook al ben ik het (zijn papa) die tracht weer te geven wat hij voelt en denkt. Maar op deze pagina (Brieven aan Lou), geef ik weer hoe ikzelf hem zie, wat er zoal door mijn hoofd gaat en met welke vragen ik zit.
Natuurlijk hangt het allemaal nauw samen.
Veel leesplezier,

Luc Boland
 

De aankondiging van de geboorte van Lou


Dat je bij ons terechtkwam, is geen toeval...
Maar dat leg ik je later wel uit.
Het was nogal wat puzzelen.
Tussen al de stukjes die in het dossier moeten, zit jouw geboortekaartje (hierboven)
 
 

 RSS Feed

 

Welkom op de "blogs" van Lou.


Zij zagen het levenslicht in het Frans in de herfst van 2003 en worden stuk voor stuk vertaald in uw taal.

Er zullen dus regelmatig nieuwe artikels verschijnen.
 

BEDANKT


Zeker ook dank aan de Koning Boudewijnstichting (" Buiten categorie"). De nieuwe opmaak, de hosting en de vertaling waren enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de stichting.
 
Veel dank aan Christine Leroy voor de vertaling.
 

Visits


 
 

dinsdag 5 juli 2005

8. Allemaal Prinsen en Prinsessen

Kleine Prins,

Jij hebt edel bloed.
Nee, niet van de aristocratie die dat dankt aan rijkdom of aan macht, maar wel omdat jouw gevoelens zo eerlijk zijn.

Elk kind wordt zo geboren.
Elk kind is een Kleine Prins.
Het is het leven en de hele stoet van ellendige toestanden die deze kostbare vloeistof beetje bij beetje onopvallend verontreinigen, tot het dof en wrang wordt.
Onvermijdelijk.

Heb ik je ooit verteld over die onderzoekers die pasgeboren tweelingen scheidden om na te gaan of de omgeving de grootste invloed had op hun intellectuele en lichamelijke ontwikkeling ?
De wetenschap dwaalt zo dikwijls door geen oog te hebben voor het gezond verstand en wat voor weldenkende mensen vanzelfsprekend is, omdat ze dingen moet bewijzen. Maar tot welke prijs ?

Zo zijn er dus miljoenen en miljoenen kleine prinsen die, elke dag, op onze planeet landen.
Ze zijn allemaal anders, uniek.
Maar weinigen komen terecht in een gunstige omgeving.
Weinigen maken het tot Koning, die zelf regeert over de eigen daden en gedachten, die zijn lot zelf in handen heeft, en respect heeft voor de miljoenen kleine koninkrijken naast het zijne.

Want weet je, er bestaat een paradox – alweer – die ik je moet uitleggen : in de plaats van de kleine prinsen te leren hun eigen rijkdom te ontdekken en koesteren, en deze van andere te ontdekken, is de wereld waarin we vandaag leven, opgebouwd op het begeren van de rijkdom van de anderen
Een koning is pas heer en meester als hij anderen en hun macht heeft veroverd.
De eerbied wordt niet opgebouwd op het eren van de ander maar op achterhaalde normen voor een wereld die toch beweert beschaafd en geëvolueerd te zijn.

Zie je, ik ben al even verstomd als jij over de planeet waarop ik geboren ben.
Ik ben verbijsterd over een wereld die ondertussen zo intelligent en vaardig geworden is, maar nog altijd niet in staat is om heel anders te gaan denken of althans om die revolutionaire ideeën in praktijk te brengen.

Er bestaan wetten en rechten die honderden of zelfs duizenden jaren geleden werden ingevoerd, die volkeren, verenigde naties of religies aannamen, maar die in werkelijkheid dode letter gebleven zijn.

Tien geboden, drie woorden en een universeel handvest zouden volstaan om de wereld te leiden.
Hoe is het mogelijk dat die gemeenschappelijke vanzelfsprekendheden niet echt worden toegepast.
Ja, ik ben een utopist.
Ik ben zo geboren.
Daarin ben ik nu anders, zie.
Mijn planeet

Ja, ja, ja.
Drie keer ja.
Jammer dan maar als ik als naïef, als een idealist of als een dromer word beschouwd
Die drie woorden samen vormen de utopie.
En geloof me, ventje, een mooiere gedachte is er niet.
Zonder deze gedachte zijn er geen vooruitzichten meer.
Zonder vooruitzichten, bloedt de toekomst dood.
En zonder toekomst, gaan wij dood.

Ik vertel je dit allemaal omdat ik het respect dat ik jou, je wereld en je verschil verschuldigd ben, wil delen met al wie er oren naar heeft.
Want van mijn kant zal ik ervoor vechten om jou een plaats in deze wereld te geven.
Ik kan niet toegeven en zal ook nooit toegeven dat als jij je ooit zou terugtrekken op je eigen planeet, je dat zou doen omdat onze wereld niet in staat was om jou te onthalen zoals het hoort.
Jij en alle andere kleine prinsen zoals jij.
Jij.
Zoals ik, zoals mijn prinsessen of mijn koningin.

Ja, ja, ja.
Drie keer ja.
Tegen de woorden : Gelijkheid, Broederlijkheid en Vrijheid.
In die volgorde.

Er is plaats voor iedereen op onze planeet.
Iedereen heeft de plicht om het leven van de ander te eer-biedigen.
En iedereen heeft het recht om zijn of haar eigen leven te leiden.

We zijn met zes miljard Koningen, Koninginnen, Prinsen en Prinsessen.
We zijn allemaal een deel van wat sommigen God noemen.
We zijn edel in onze diepste gevoelens.
Maar de angst is zo groot.

Want, zie je, wij hebben ook onze angsten.
De angst voor de ander.

Jij bent niet alleen, Kleine Prins.
En zolang er leven is in mij, zal ik naast je staan.
Want hetzelfde bloed stroomt door onze aders.
Par Luc Boland :: mardi 5 juillet 2005 à 08:44 :: Général :: #23 :: rss


Uw commentaaren

Geen commentaaren.

Een commentaar toevoegen

Naam of bijnaam :
E-mail (facultatief) :
Website (facultatief) :
Commentaar :
De HTML-code verschijnt als tekst in het commentaar, de netadressen worden automatisch geconverteerd.
 
Version française | English version | Waarschuwing | Schrijf ons | Copyright 2004 - Luc Boland